Interessanta trobalha a la Bibliotèca de Bordèu :
Abat Albert GAILLARD, Deux paroisses de l’ancien temps, Belin et Béliet, Office d’Edition du Livre d’Histoire réimpr., 1996
S’agís de cançons populàrias usitadas dens les nòças, en gascon negue… mès a còps es escrivut « la » e pas « le » !
Qüand van portar la corona
I Portem-li la corona (ter) / Portem-li bien / Era se l’a ganhada bien sajament.
II Nau gojatas nosauts èm (bis) / E la nòsta corona / Si la nòvias nes le demanda / Nosauts farrà li dònim
III La nòsta corona a nau candelons / Shaque candelon a sa lustror / Per la nòsta nòvias la bèra aunor
IV Aquiras gojatas, la bèra aunor qu’an / Les qui bien hèn pòrtan boquets / Les qui mau hèn de bèths moquets
V Les gents de la vila diurén tremblar / Diurén tremblar, diurén samsir / De véder passar la corona ací
VI Aunèstas gents, regardetz bien / De tota part, de tot estrem / Si nòsta corona a nat mancament
VII Mès se n’i védetz, nes ic diratz / Nosauts gojatas lesi arranjaram
VIII Nòvias te pòrtam la corona / La corona la tua aunor / Que te l’as ganhada en hèns l’amor
IX Lo pair de la nòvias, vingut, vingut (au lòc de venetz o vinetz !) / Lo pair de la nòvias vingut ací / L’aunor de vòsta hilha qu’es ací
X idem demb la mair
XI Demandem au mèste de la maison / Se vòu la corona hens sa maison / Se ne le vòu pas, nes le vam tornar / A nosauts gojatas nes servirà
Apui :
I Obretz, obretz la pòrta, portets
Responsa : Qui truca ací a la pòrta, novèla ?
II Los amics de la nòvias, novèla
Responsa : Qué pòrtatz a la nòvias, novèla ?
III La corona a la nòvias, novèla
Responsa : Amassaratz-li, conservaratz-li ) (*)
Tot aquò poirà servir a la nòvias ) (*)
Idèm per : solièrs, debàs, pelha, cotilhon, corset, pantalon, camisa, espós
Lo darrèir còp, au lòc de (*) :
Aquò n’es pas vrai / N’ètz daus mensongèirs / L’esposa, l’espós / Son au miei deu larèir
S’ètz de bravas gents / Nes lo haretz véder / Nosauts urós / D’aver sa coneishença
En anant a la glèisa
I Sortitz dahòra, caps ahumats / Veiratz passar de bèths caps daurats
II Sortitz dahòra de dus en dus / Veiratz passar de bèths mossurs
III Se vòlem sortir, sortiram / Un plat de mèrda vos portaram
En arribant a la glèisa
Jo vedi la glèisa e l’autar ludir / Aquí on la nòvias va díder « oui »
En sortint de la glèisa
Nòvias, remercia Mossur Curè / Mossur Curè, lo secrestan / Que t’an balhat un bon còp de man
En se botant en taula
E ! au cap de la taula i a un arrosèir / Un arrosèir qu’es bien florit / Entr’ací un an serà tot flaishit
Pendent lo repàs (e se vei, a las paraulas, que lo vin pisha !!) Aquí, òmes e fimèlas altèrnan los coblets.
I Aquiras gents, d’on son ? d’on son ? / Que ne saben pas un mòt de cançon / Pòdem ic díder, ic assegurar / Aumens per cantar, ne saben pas
II Està teishau, pantalon gris / Se n’ès pas sorcièr ès lo malin
III Està teishau, cotilhon blu / Que te l’as ganhat damb un mossur !
IV Farrà crompar lo cordon blu / Percé d’estacar los ases com tu
V Està teishau, cotilhon blanc / Que te l’as ganhat damb un paisan !
VII Sii damb un paisan o damb un mossur / Aquò ne t’i hèi pa’rren a tu !
VIII Està teishau, chac-chc, chac-chòc / Que t’as pishat hens los esclòps
IX N’ic èi pas hèit, mès qu’ic vau har / Tu damb ta lenga ic vendràs lecar !
X Està teishau grand caishalàs / Les de devath te tòcan au nas
XI Està teishau pantalon blu, / Per un horat que mòishas lo cuu
(E ‘quò’s un curè que reculhit aquò !)
Quèsta
Bonsoar Mossur (Madama/Mamisèla), l’aunor icí presenta
Estrenetz l’esposa, estrenetz-la bien
A vos Mossur (Madama/Mamisèla), que n’atz los moièns
