En gascon de la Rèula. Reculhit per M. Dupin (La Réole et ses environs, Res Universis reimpr. 1991)
Lur dissut encore : un òme avèva (abèwe) dus gojats. Donc lo pus june dissut a son pair :
- Mon pair, balhetz (balhé)-me ce que me diu revenir de vòste bien,
E lo pair lesi hasut lo partatge de son bien. Quauques jorns après, lo pus june augent amassat tot ce qu’avèva, se’n angut dens un peís bien lunh, e i dissipèt tot son bien en excès e en libertinatge.
E après qu’augut tot fenit, i vengut una granda famina dens aqueth peís, e eth comencèt a mancar. Se’n angut donc, e s’estaquèt au service d’un daus (dos) abitants d’aqueth peís, e eth l’envièt a sa meitad’ria per i gardar los pòrcs.
E aishiu (achiu?) auré estat bien aise de ramplir son vente des tecas que los pòrcs mingèvan, e digun n’i'n balhèva.
Anfin, estent rentrat en eth-mème, dissut :
- Combien i a de vailets a l’ostau de mon pair qu’an mèi de pan que lesi’n fau ! E jo mòri ací de hame. Fau que parti e qu’ani trobar mon pair, e que li disi : « Papair, èi pecat contra lo cièl e contra vos. Ne sui pas mèi dinhe d’estar aperat vòste gojat. Tretetz (treté)-me coma un de vòstes vailets.
Partit donc, e vengut trobar son pair. Quora èra encore bien lunh, son pair l’apercebut e n’augut compassion, corrut a eth, se gitèt a son còth, e li balhèt un poton. Son gojat li dissut :
- Mon pair, èi pecat contra lo cièl e contra vos. Ne sui pas mèi dinhe d’estar aperat vòste gojat.
Alòrs lo pair dissut a sos vailets :
- Portetz (pourté) viste la pus bèra rauba, abilhetz (abilhé)-le’n, e metetz (meté)-li un anèth au dit, e daus solièrs a sos pès. E menetz (mené) tanben lo vetèth gras, e tuetz (tué)-lo ; mingem e regalem-nos. Parce que mon gojat, que vaishiu (vachiu?), èra mòrt e es ressuscitat, èra perdut e es retrobat.
E comencèren donc a hèser ribòta. Portant, son gojat l’ainat, qu’èra aus shamps, revengut, e quora fut pròishe de l’ostau, entendut los vielons e lo bruit daus que dancèvan. Aperèt donc un de sos vailets e li demandèt ce qu’aquò èra. Lo vailet li respondut :
- Aquò es que vòste frair es revengut, vòste pair a tuat lo vetèth gras, parce que l’a recobrat en bona santat.
Aquò l’augent mis en colèra, ne volèva ponh entrar ; mès son pair estent sortit, comencèt a lo pregar. Sur qué, prenent la paraula, dissut a son pair :
- Vaishiu (vachiu?) dejà tant d’annadas que vos sèrvi, e ne vos èi jamèi desaubeït en res de ce que m’avetz (abé) comandat, e portant ne m’avetz jamèi balhat un crabòt per hèser ribòta avèque mos amics. Mès aussilèu que vòste aute gojat, qu’a minjat son bien avèque des famas perdudas, es revengut, avetz tuat per eth lo vetèth gras.
Alòrs lo pair li dissut :
- Mon gojat, ètz totjorn avèque jo, e tot ce qu’èi es a vos. Mès falèv’ hèser ribòta e se rejoïr, parce que vòste frair que vaishiu (vachiu?) èra mòrt e es ressuscitat ; èra perdut, e es retrobat.