François LABORDE, dit « Edmond », neishut lo 20 de novembre 1854 a Greset-Cavanhan (Òlt e Garona). Amorós d’una hilha de proprietaris de Granhòus, se’n vai a París per hèser fortuna damb son mestèir de talhur per sol bagatge. S’entorna pro rishe per crompar bens, entr’auts lo  shalet qu’abriga lo casinò de l’establissament termau de la Ròda a Cors. Marida Marceline-Jeanne Lançon e s’instala definitivament a Granhòus. Predicator e inventor, es shafrat « lo profète ». Poète gascon, es editat per l’Armanac Garonés damb lo nom « d’Auzac ». Sus la tomba de sa fimèla, que retròba en 1937, es gravada l’inscripcion :

Parla bien doçament se hèis una prièra.

Se n’èri qu’endromit poirés me revelhar.

D’un somelh eternèl prefèri somelhar

Que de jamèi tornar respirar sus la tèrra.

S’as un sòu, garda-lo, tu qu’ès enqüèra en via.

Jo ne’n èi pas besunh, ací tot es per res.

E portant se te plai de m’òfrir quauquarrés,

Accèpti una flor per la senta Maria.